Qaysidir mamlakatda yoki oilada tug‘ilgan ko‘p odamlar, tanlash huquqiga ega bo‘lmagan holda, o‘zlarining dunyoqarashining to‘g‘riligi haqida o‘ylamasdan, kommunist, ateist bo‘lish yoki biron-bir diniy mazhabga rioya qilishda davom etaveradilar. Bunday fikrlashning eng kuchli dalillaridan biri: "bizning ota-bobolarimiz shu dinda edi, ular ahmoq bo‘lmaganlar-ku!". Albatta, ahmoq emas! Ammo bu ularning avlodlaridan ko‘ra aqlli bo‘lganligini yoki ularning hamma ishi ham bexato ekanligini anglatmaydi. Bobolarning tanlovining sodiqlikning yana bir “dalili” – "biz ularning e’tiqodiga xiyonat qilolmaymiz, axir xoin emasmiz!". Albatta xoin emassiz! Siz hech qachon Quyoshga, Velesga, Perunga, Dajbbogga, Marksga, Engelsga va Leninga sajda qilmagansiz, lekin har doim “Xudo” bundan ikki ming yil oldin Isroilda tug‘ilganligiga ishongansiz...
Tug‘ilganidan Zevs, Krishna, Budda, Ganesh, Sigir, Xristos va boshqalarga ko‘r-ko‘rona ishonadiganlardan farqli o‘laroq, o‘z ota-bobolarining benuqsonligiga emas, balki o‘zlarining fahm-farosatlari bilan o‘ylashni boshlaydigan lahzalarni boshdan kechiradigan odamlar ham bor.
Yaratganning mavjudligi, insonning yaratilishi va undan maqsadni chuqurroq o‘ylagan odamda “nega” degan savollar tug‘ila boshlaydi.
Ko‘pchilik uchun bunday "nega" izlanish va xabardorlik uchun sabab bo‘ladi, lekin men Islomda musulmonlarga yaqin bo‘lgan, ammo adashgan xristianlar haqida yozmoqchiman.
«(Ey Muhammad alayhissalom), Siz mo‘minlarga eng qattiq adovat qilguvchi odamlar yahudiylar va mushrik bo‘lgan kimsalar ekanini ko‘rasiz. Mo‘minlarga do‘st bo‘lishga yaqinroq kishilar esa: «Biz nasroniylarmiz», degan kishilar ekanini ko‘rasiz. Bunga sabab, ularning orasida olimlar va rohiblar bor ekanligi va ularning kibru havo qilmasliklaridir». (Moida, 82)
Bu maqola nafaqat masihiy e’tiqodining izdoshlari haqida, balki xristianlikning haqiqatini tushuntirgan, ammo ko‘pchilikka va’z qilgan, lekin o‘z xatolarini anglab, yagona Allohga qaytib, musulmon bo‘lgan ruhoniylar haqida...
Pravoslav xristianlar qurshovida yashab, ularning xochlarini ko‘tarishdan bosh tortgan va Pavelning ta’limotlarini boshqa odamlarga va’z qilishni xohlamagan ruhoniylar ham bo‘lgan. Ular, boshqalar singari, suratlarga, uchlik, o‘lgan “avliyo”larning suyaklariga sig‘inish va hokazolarda adashib, bularning asli Injilda emasligini anglashdi yoki odamlar tomonidan o‘ylab topilgan degan xulosaga kelishdi.
1999 yilda 43 yoshida Islomni qabul qilgan. Yangi Rossiyada ruhoniylar orasida kashshof bo‘lgan eng taniqli, Rus pravoslav cherkovining sobiq vakili. U birinchi marta pravoslav cherkoviga 19 yoshida kelgan va shu vaqtdan boshlab nasroniylik uning hayot tarziga aylandi. 1983 yilda Moskva diniy seminariyasini tugatdi va dyakon etib tayinlandi, keyin iyereylikga o‘tdi. Yetti yildan keyin u eng yuqori – protoiyerey darajasiga ko‘tarildi.
U mamlakatning siyosiy hayotida ishtirok etadi va 90-yillarning boshlarida Rossiya xalq deputati bo‘ladi, so‘ngra RSFSR Oliy Kengashi Prezidiumining a’zosi va vijdon erkinligi, din va xayriya ishlari bo‘yicha Rossiya Federatsiyasi Oliy Kengashi qo‘mitasining raisi vazifalarida ishlagan. Polosin 1990 yilda RSFSR tomonidan qabul qilingan "Din erkinligi to‘g‘risida"gi qonunning mualliflaridan biridir.
«Ilohiyot va diniy manbalarni sinchkovlik bilan o‘rganish meni antik butparastlik aqidalaridan juda ko‘p narsa olib kirilgan Rim-Vizantiya ibodatlarining haqiqati – ommaviy ibodat, liturgiya haqidagi shubhalarga olib keldi..
1995 yilda buni to‘liq anglaganimda, hatto cherkovdan tashqari ibodatlarida qatnashishni to‘xtatdim. Ammo seminariyada miyaga quyilgan Iso Masihning “xudo-odam”ligiga ishonish aqidasi tavhidning sodda va aniq tamoyilini tushunishga xalaqit berardi. Chunki men o‘sha paytda Islomning asl ta’limotlarini bilmas edim va Krachkovskiy tomonidan Qur’on matnining tarjimasi tavhidning aslini tushunishga yordam bera olmadi.
Men Valeriya Poroxovaning Qur’oni karim ma’nolarining tarjimasi, Qur’on tafsirlari va Iso alayhissalom haqidagi Islom ta’limotlari bilan tanishganimdan so‘nggina Islomni qabul qilishda shubhalarim qolmadi. Qudratli va Inoyatli Rabbim meni bu borada quvvatladi va men xotinim bilan birga ko‘p guvohlar huzurida tavhidni tan olishga qaror qildim... "
Musulmon bo‘lganidan keyin Ali o‘zini chetga tortmadi, aksincha, u rus ummati hayotida yanada faolroq ishtirok etib, Islomni o‘rganishda davom etdi va boshqa dinni qabul qilganlarga yordamini ayamadi. Rossiya muftiylari kengashida ishlash, qiyosiy dinshunoslik bo‘yicha kitoblar yozish, teledasturlarda qatnashish va Islomni qabul qilganlar uchun uyushmalar tashkil etish sobiq ruhoniyning qilayotgan ishlarining kichik bir qismidir.
(Davomi bor).
Manba: Azon.uz