Аслида "соябон" сўзи лотин тилидан олинган бўлиб, "умбра" соя деган маънони англатади. Бундан 4000 йил муқаддам Хитойликлар соябонни кашф қилишган. Уларнинг соябондан фойдаланганликлари ҳақидаги илк маълумотларни греклар ҳамда мисрликларнинг қадимий санъат тарихида учратишимиз мумкин.Тарихга назар ташлайдиган бўлсак, биринчи соябон қуёш нуридан ҳимояланиш учун фойдаланилган экан. Дастлабки йилларда соябондан фақат европалик аёллар фойдаланишган. Сўнгра, форс саёҳатчиси ҳамда ёзувчиси бўлган Жонас Ханвей Англияда соябондан 30 йил фойдаланиб, эркаклар оммасига машҳур қилди. Шундан сўнг, кўпчилик инглиз эркаклар ўзларининг соябонларига "Ханвей" деб ном беришган.